Gedicht Lj-Fest

Wo ma de Liebe zur Hoamat gspiat,

und de Blume der Freindschoft ewig weiter bliaht.

Wo ma oabat, wo ma locht,

und se a a Gaudi mocht.

Wo ma de Natur erlebt,

und as Brauchtum weiterbesteht.

Wo ma des Dorfleben mitgestaltet,

sich oafoch de Gemeinschaft entfaltet.

Wo ma jedn respektiert,

do is der Zusommenhoit vorprogrammiert.

Wo ma Verontwortung übernimmt,

weil Veränderung ned von alloaneg kimmt.

Wo Traditionen spürbar sand,

sich einsetzt, mit Herz und Verstand.

A Verein, fir den a jeda brennt,

des is des, wos ma Landjugend nennt.

 

--> Daniela Auer